تأثیر تعادل آنیون-کاتیون جیره در دورة آغازین بر عملکرد، ریخت‌شناسی رودة باریک، سطح الکترولیت‌های سرم و کانی شدن استخوان درشت‌نی جوجه‌های گوشتی

این آزمایش به‌منظور تعیین میزان تأثیر سطوح مختلف تعادل آنیون-کاتیون جیره در مرحلة آغازین (1 تا 10 روزگی) بر عملکرد جوجه‌های گوشتی، میزان کانی شدن استخوان درشت­نی، الکترولیت‌های سرم، ویژگی‌های لاشه و ریخت‌شناسی رودة باریک انجام گرفت. در این آزمایش از 280 قطعه جوجة گوشتی سویة راس 308 در قالب طرح کامل تصادفی استفاده شد. گروه­های آزمایشی عبارت از پنج سطح مختلف تعادل آنیون-کاتیون جیرة (150، 200، 250، 300 و 350 میلی‌اکی‌والان در کیلوگرم) در چهار تکرار و هر تکرار شامل چهارده قطعه جوجه بودند. نتایج نشان داد که تغذیه با استفاده از جیرة‌ دارای تعادل آنیون-کاتیون 350 میلی‌اکی‌والان در کیلوگرم، موجب کاهش وزن زنده و میانگین افزایش وزن در دوره­های آغازین و رشد، کاهش مصرف خوراک و افزایش ضریب تبدیل خوراک در دورة آغازین شد. تعادل آنیون-کاتیون جیره بدون تأثیر معنی‌داری روی الکترولیت­های سرم، وزن نسبی اجزاء لاشه و ریخت‌شناسی روده بود. کاهش سطح آنیون-کاتیون جیره به کمتر از 300 میلی‌اکی‌والان در کیلوگرم، بدون تأثیر بر خاکستر استخوان، موجب کاهش معنی­دار (05/0>P) فسفر و کلسیم درشت­نی به ترتیب در سنین 21 و 42 روزگی شد. به‌طورکلی نتایج بیانگر اهمیت تأمین سطح مناسب تعادل آنیون-کاتیون جیره در مرحلة آغازین (200 تا 300 میلی‌اکی‌والان در کیلوگرم جیره) برای دستیابی به عملکرد بهینه در جوجه­های گوشتی است.